اما می‌دونی، این امتیاز نیست که قلبی نو مونده باشه، دل نبسته باشه، نشکسته باشه. اتفاقاً قلبای شکسته جادار ترن! چون ارزش دلبستن و نشکستنو بیشتر می‌دونن و آدما رو با دید مهربونتری می‌بینن
خط آخر پستت هم نبود بهتر بود. یعنی ارزش قلب در حد یه منزل مسکونیه یا منزل مسکونی رو حاضری بدی اما یه همچین قلبی بگیری؟ اینو نفمیدم
مرسی از نظرت سرور واسه کسی که قلب خودشه بله قلب شکسته یا کهنه ارزش بیشتری داره واسه کسی که می خواد بخره بهتره نو باشه. چون یک عالمه خاطره و غصه و اندوه رو یکهو نیاره رو قبلی ها جمله دوم و اصولا کل پست میخواد بگه که شرایط جوریه که ارزش قلب پایین اومده و آدم به جایی می رسه که قلبش رو مثلا با واحد مسکونی در تهران عوض می کنه. راضی میشه که مسکن داشته باشه ولی قلب نداشته باشه . این آگهی رو من ندادم فقط نقل قول کردم :دی
نه من اتفاقاً ارزشش رو برای خریدار بعدی گفتم نه خود اون آدم. ببین دو حالت داره: یا کسی که خریدار قلبیه میخواد که اون قلب نو باشه که خودش اول و شاید آخرین انتخاب اون قلب باشه. در واقع اون قلب قبلاً دل نبسته باشه. خیلیها به محض اینکه بدونن قلبی قبلاً هم داستانی با کسی داشته خطش می‌زنن. ولی یه عده براشون فرقی نمی‌کنه که اون دل، داستان قبلش چی بوده، اینو می‌بینن که الان دنیاش رو داره با اون تقسیم می‌کنه و شاید انتخاب از بین گزینه‌های دیگه و برتر بودن رو ترجیح بده به انتخاب شدنش از بین هیچ. البته بحث انتخاب نیست. می‌خوام اینو بگم، که امتیاز نیست که قلبی رو که می‌خری قبلاً کسی رو دوست داشته یا نه، خیلی از دردهای شکستن قلب تو همون گذشته جا می‌مونن، و دل بزرگتر میشه و به مراتب شاید ارزش و محبتی که خرج این خریدار نو می‌کنن عمیقتر، قدرشناسانه‌تر و ماندگارتر باشه براش چون از یه شکست اومده بیرون و حالا نمی‌خواد که ببازه. اینو قبول ندارم که قراره بار تلخیهای گذشته رو به دوش بکشه خریدار جدید، هر چند که اگر هم اینطور باشه،به نوعی زیباست چون آدم دوست داره مرهم کسی باشه که قلبش رو از آن خودش می‌دونه و این به خودش هم حس خوبی رو می‌ده که پناهه. هر چند یه قلب نو هم می‌تونی از دردای دیگه رنج ببره، پس نمی‌شه منتظر یه آدم بی درد و بی‌گذشته و شسته رفته بود. شاید زیبایی با هم بودن خیلی وقتها به همین پناه بودناست
نمی‌دونم چقدر منظورمو رسوندم البته فکر می‌کنم اینا نظر شخصیه و هر کس ممکن یه طوری فکر کنه و همه‌شونم درست باشن
با اکثر چیزهایی که در کامنت اخیرت گفتی موافقم . مسئله سر ابهام ذاتی این پسته . این قلب قراره از کسی گرفته بشه و به کسی دیگه داده بشه ؟ یا تو سینه کسی دیگه باشه و تو در خاطراتش شریک بشی و یک بخشی از اون رو در اختیار داشته باشی ؟ قراره همه اش مال تو باشه یا اینکه قسمتی از اون مال تو باشه. نمی خواهم بگم منظورم چی بوده چون بی مزه میشه . اصلا خریدار یا فروشنده بودن آگهی دهنده مشخص نیست .
من و میگه!!
پاسخحذفمیچی تو صاحب منزل مسکونی در تهران هستی یا صاحب قلب نشکسته؟ :دی
پاسخحذفبله ..
پاسخحذفراستش ،به دلم ننشست !!
قلبم نشکسته!!!یعنی از اون جهتی که شما فکر میکنید نشکسته.
پاسخحذف:))
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
پاسخحذفآگهی جالبی بود
پاسخحذفکلاً ایده‌اش هم همینطور
اما می‌دونی، این امتیاز نیست که قلبی نو مونده باشه، دل نبسته باشه، نشکسته باشه. اتفاقاً قلبای شکسته جادار ترن! چون ارزش دلبستن و نشکستنو بیشتر می‌دونن و آدما رو با دید مهربونتری می‌بینن
خط آخر پستت هم نبود بهتر بود. یعنی ارزش قلب در حد یه منزل مسکونیه یا منزل مسکونی رو حاضری بدی اما یه همچین قلبی بگیری؟ اینو نفمیدم
مرسی از نظرت
پاسخحذفسرور واسه کسی که قلب خودشه بله قلب شکسته یا کهنه ارزش بیشتری داره واسه کسی که می خواد بخره بهتره نو باشه. چون یک عالمه خاطره و غصه و اندوه رو یکهو نیاره رو قبلی ها
جمله دوم و اصولا کل پست میخواد بگه که شرایط جوریه که ارزش قلب پایین اومده و آدم به جایی می رسه که قلبش رو مثلا با واحد مسکونی در تهران عوض می کنه. راضی میشه که مسکن داشته باشه ولی قلب نداشته باشه .
این آگهی رو من ندادم فقط نقل قول کردم :دی
مرسی از جوابت
پاسخحذفنه من اتفاقاً ارزشش رو برای خریدار بعدی گفتم نه خود اون آدم.
ببین دو حالت داره: یا کسی که خریدار قلبیه میخواد که اون قلب نو باشه که خودش اول و شاید آخرین انتخاب اون قلب باشه. در واقع اون قلب قبلاً دل نبسته باشه. خیلیها به محض اینکه بدونن قلبی قبلاً هم داستانی با کسی داشته خطش می‌زنن.
ولی یه عده براشون فرقی نمی‌کنه که اون دل، داستان قبلش چی بوده، اینو می‌بینن که الان دنیاش رو داره با اون تقسیم می‌کنه و شاید انتخاب از بین گزینه‌های دیگه و برتر بودن رو ترجیح بده به انتخاب شدنش از بین هیچ.
البته بحث انتخاب نیست. می‌خوام اینو بگم، که امتیاز نیست که قلبی رو که می‌خری قبلاً کسی رو دوست داشته یا نه، خیلی از دردهای شکستن قلب تو همون گذشته جا می‌مونن، و دل بزرگتر میشه و به مراتب شاید ارزش و محبتی که خرج این خریدار نو می‌کنن عمیقتر، قدرشناسانه‌تر و ماندگارتر باشه براش چون از یه شکست اومده بیرون و حالا نمی‌خواد که ببازه.
اینو قبول ندارم که قراره بار تلخیهای گذشته رو به دوش بکشه خریدار جدید، هر چند که اگر هم اینطور باشه،به نوعی زیباست چون آدم دوست داره مرهم کسی باشه که قلبش رو از آن خودش می‌دونه و این به خودش هم حس خوبی رو می‌ده که پناهه. هر چند یه قلب نو هم می‌تونی از دردای دیگه رنج ببره، پس نمی‌شه منتظر یه آدم بی درد و بی‌گذشته و شسته رفته بود. شاید زیبایی با هم بودن خیلی وقتها به همین پناه بودناست
نمی‌دونم چقدر منظورمو رسوندم
البته فکر می‌کنم اینا نظر شخصیه و هر کس ممکن یه طوری فکر کنه و همه‌شونم درست باشن
با اکثر چیزهایی که در کامنت اخیرت گفتی موافقم . مسئله سر ابهام ذاتی این پسته . این قلب قراره از کسی گرفته بشه و به کسی دیگه داده بشه ؟ یا تو سینه کسی دیگه باشه و تو در خاطراتش شریک بشی و یک بخشی از اون رو در اختیار داشته باشی ؟ قراره همه اش مال تو باشه یا اینکه قسمتی از اون مال تو باشه. نمی خواهم بگم منظورم چی بوده چون بی مزه میشه . اصلا خریدار یا فروشنده بودن آگهی دهنده مشخص نیست .
پاسخحذفاین طوری بهتره! منظورم با توضیح آخرت به نظرم قشنگ تر اومد همه چی
پاسخحذف