باز آ و ساز کن که نوایت عجب خوش است...

پیانو نخر!
به‏ جایش یک ساز دهنی بخر؛
این ‏طوری هر وقت دلت گرفت،
می ‏توانی بروی در آن کوچه‏ ی قدیمی و خاطراتش را زنده کنی...