خرداد ۰۲، ۱۳۸۹

وصيت نامه(1)

از شاخه هايي كه ريشه هايشان به آب نرسيده
انتظار ميوه نداشته باش

۱۵ نظر:

  1. در جست و جوی آب نیستن یا آبی در کار نیست؟
    اینجوری که انگشت اتهام برمیگرده به سمت خودت.تو باید در جست و جوی آب باشی

    پاسخ دادنحذف
  2. پارسا جمله ات خیلی قشنگه ولی فرمت وصیت نامه نداره . وصیت نامه رو یا با فعل امر می نویسند یا با زمان گذشته . مثلا فلان کار را بکنید یا فلان کار را کردم. پست تو هم از زبان یک موجود زنده بیان میشه و هم به نظر من بخش اول جمله از نظر زمانی به یک وصیت نامه نمیخوره. قبلا هم گفتم که چنین موضوعی جای کار خیلی داره و میشه روش خیلی مانور داد

    پاسخ دادنحذف
  3. خیلی از درخت ها ریشه هایشان در جست و جوی آب است ولی میوه ای هم ندارند....

    پاسخ دادنحذف
  4. رضا@منظورم دقيقا خودم بودم
    سادش اينه.وقتي مثلا حتي يه كتاب نمي خونم انتظار شكوفايي ازم مسخرست
    زروان@
    درست ميگي از نظر فني حرفت كاملا درسته
    ولي اين واقعا براي من يه جور وصيت نامه بود از پدرم
    البته اون وصيت نامه كه شما ميگي با اون كه نظر منه فرق داره منظور من بيشتر يه جور قابوس نامه بود كه با كنايه مطرح ميشه و غير مستقيم راه و رسم زندگي رو ياد ميده
    به هرحال بايد بنويسم تا يه چيز خوب به ذهنمون برسيه

    پاسخ دادنحذف
  5. میدونم چی میخوای بگی....
    ولی خوب نپختیش...

    ...
    نمیدونم چرا یاد آهنگ حبیب افتادم:
    رسیده‌ها چه غریب و نچیده می‌افتند
    به‌پای هرزه‌علف‌های باغ کال پرست....

    من جای تو بودم اینجوری مینوشتمش:
    از شاخه هایی که ریشه هایشان به آب نرسیده اند
    انتظار میوه نداشته باش...

    پاسخ دادنحذف
  6. من همینطوری از جمله ت خوشم اومد
    همون دیشب که خوندمش
    ....
    یاد این شعر زیبای مرحوم اخوان ثالث هم افتادم که با صدای خودش بی نظیره :

    چون درختی در صمیم سرد و بی ابر زمستانی
    هر چه برگم بود و بارم بود
    هر چه از فر بلوغ گرم تابستان و میراث بهارم بود
    هر چه یاد و یادگارم بود
    ریخته ست
    چون درختی در زمستانم

    پاسخ دادنحذف
  7. خيلي ممنون خاله بهانه
    همون متن شما رو جايگزين كردم
    خواستم توي نويسندش بنويسم بهانه ديديم حال جواب پس دادن و قانون بازي ندارم
    اينجوري خيلي قشنگتره فكر كنم نظر زروان هم در مورد همخوني تيتر و موضوع برآورده بشه.

    پاسخ دادنحذف
  8. @ پارسا
    خدا پدرت رو بیامرزه حرف قشنگی زده اگه بقیه پست های مد نظرت هم به همین سبکه فکر کنم پند نامه یا سفرنامه زندگی بهتر از وصیت نامه است .

    پاسخ دادنحذف
  9. پارسا
    من یاد هیچی نیوفتادم الان...چی بگم که کم نیارم؟
    ))
    الان خیلی خوب شده پستت.فقط یه کار کوچیک بکن.اون "اند" رو بردار تا بشه "از شاخه هايي كه ريشه هايشان به آب نرسيده" خط اولش همین باشه کفایت می کنه

    تو خوندن هم آهنگین میشه

    پاسخ دادنحذف
  10. @پارسا

    عمو جان خيلي قشنگ بود خيلي قشنگ بود آفرين

    پاسخ دادنحذف
  11. موافقت با کامنت رضا و شرمندگی از پارسا که این همه تو پستش دست می بریم و گوش میده

    پاسخ دادنحذف
  12. ما اگه بخوایم بدونیم اولش چی بوده که الان این شده باید چی کار کنیم ؟

    پاسخ دادنحذف
  13. منم با درد بی درمون گرفته موافقم....

    اولش چی بوده که حالا این همه قشنگ شده؟؟...

    پاسخ دادنحذف
  14. زروان-رضا@
    چشم انجام شد
    درد گرفته-خاله سارا@
    مهم نیست اولش چی بود.مهم اینه که الان چیه
    خیلی حال میده که آدم یه طرحی بزنه و بعد دوستاش بیان و هرکدوم تکمیلش کنن و نقشی توش بزنن
    من از این پستها خیلی خوشم میاد"پست ما"
    ممنون

    پاسخ دادنحذف
  15. پارسا
    ممنون.پست مال توئه.ما هم قصد تغییرش رو نداشتیم و پست هم تغییری نکرد فقط خوش آهنگ تر شد و اون ابهام اولیه ش برطرف شد.
    الان خیلی پست خوبیه.
    پستت تو حلقم....

    پاسخ دادنحذف