شهریور ۰۴، ۱۳۸۹

اینجا که من هستم (14)

 زندگی مثل شطرنجه
ولی ما سالهاست که داریم تاس می ریزیم

۹ نظر:

  1. تا کی تاس میریزی؟ تا وقتی 6 بیاری؟

    پاسخحذف
  2. شاعر می فرماید:
    تک تک سربازا رو من دستور میدم بیان جلوتر
    تا همه رو بزنی بریزی بیرون با یه تیپا
    بگو ماشاا...
    خالی شه قلب شاه و وزیرم توش تنها
    بگو ایشاا...
    :دی

    پاسخحذف
  3. خوب شطرنج زندگی خیلی سخته اگه فوت و فنش بلد نباشی..
    گاهی لازمه واسه اینکه بدونی کدوم حرکتو اول انجام بدی ،تاس هم بریزی..
    پست خوبی بود.

    پاسخحذف
  4. پست خیلی خوبی بود
    واقعا عالی
    تاس میریزیم و به دنبال اقبال و شانسیم
    به جای این که کمی فکر کنیم

    پاسخحذف
  5. با عرض معذرت
    می‌ونید که دوستانه‌ست حرفم و هدفم نقد برای پیشرفته

    به نظرم یکی از مشکلات بزرگ به‌کس نگو همینه که با وجود این‌که بعضی مطالب جدن خوب‌ان، اسم‌های خوبی براشون انتخاب نمی‌شه

    نمی‌خوایید از این قالب اسم‌گذاری تکراری دربیایید؟

    مثلن همین مطلب جالب و خلاقانه حیف نیست یه هم‌چین اسم تکراری و بی‌ربطی داشته‌باشه؟

    پاسخحذف
  6. @ سید محمد مرکبیان
    خیلی ساله . شما یادتون نمیاد :)
    @ رنان
    شاعر چیز خوبی میگه
    @ قاصدک و رضا و بهانه
    مرسی لطف دارید.
    @ یک بارگی
    خیلی ممنون از نقدی که کردی و لطفی که داری . به نظرم میشه راجع بهش فکر کرد.در این پست فکر نکنم این موضوع مصداق داشته باشه چون این پست به این جایی که ما هستیم ربط مستقیم داره. می دونی دوست من اسم گذاری واسه یه مینیمال آن هم در این حجم کاری که ما می کنیم بی نهایت سخته. این پست های سریالی هر کدوم یک مضمون دارند . مثلا کتیبه های گمشده جملات شبه حکیمانه است. اینجا که من هستم به اجتماع و شرایط اجتماعی می پردازه ...

    پاسخحذف
  7. می‌دونم زروان عزیز
    اما نظر من اینه که یه مینی‌مال اگه قراره عالی باشه، لااقل 30درصد بستگی داره به اسم هوشمندانه‌اش.

    حجم کاری بالا توجیه مناسبی برای کاهش کیفیت نیست. ماها که از وبلاگ‌نویسی پول درنمیاریم

    البته در حد پیشنهاده
    تو که خودت استادی، این‌جا مالک اثر هم هستی

    پاسخحذف