مرداد ۱۳، ۱۳۸۹

اینجا که من هستم(9)

دلیل نوستالژی های ما دوست داشتن گذشته نیست،
نداشتن امید به آینده است!

۴ نظر:

  1. جالب بود...شاید غیر از نداشتن امید به آینده ترس از آینده و اصلا حوصله ی آینده رو نداشتن هم باشه!
    اتفاقا این روزا خیلی احساسات نوستالوژیک در من زنده شده!وقتی هم که این احساسات در من فعال میشه اولین کاری که می کنم دیدن آلبوم هامه و حسرت روزای رفته!
    کلن خوشم اومد.

    پاسخحذف
  2. شاید اینجا تا حدی اینطور باشه . ولی نوستالژی در کسانی که بهترین آینده رو برای خودشان تصور می کنند هم وجود داره . نوستالژی یک حس خاص و مرموزه یک نوع فرار از زمانه . بیشتر فرار از زمان انگیزه اشه نه صرفا فرار از آینده

    پاسخحذف
  3. محشر بود ، اگرچه شاید از نظر جامعه شناسی و اینا زیاد هم درست نباشه !!!

    پاسخحذف