دی ۱۲، ۱۳۸۸

مرا گم کرده ای ...

در کدامین نگاه مرا گم کرده ای
مرا که با چشمان تو می بینم
و احساس خفگی دارد تمام لحظه های من
با تویی که بی نفسهایت بی شک میمیرم

۶ نظر:

  1. حالا این چه جور شعریه ؟ در قالب نو گفته شده یا کهنه ؟ بخشی از همین شعر کوتاه درخشانه و اما بیشتر قسمت هاش دست انداز داره . روانی در همه ی تعابیر و کلام این شعر دیده نمی شه .

    پاسخحذف
  2. ***

    قشنگ بود ، ولی به نظرم دو خط آخر هم می تونه تضاد داشته باشه هم می تونه پر از مفهوم برداشت بشه !



    ***
    Elham
    ***

    پاسخحذف
  3. نمي دونم اصلا شعر بود يا نه ولي احساس بود...

    حس كن در كنار كسي كه بدون نفس هاش ميميري احساس خفگي وجودت رو پر كرده باشه اونوقت حالت رو چطور وصف مي كني؟

    پاسخحذف